بررسی سیستماتیک قلدری در مدارس ابتدایی
محورهای موضوعی : مسائل اجتماعی مرتبط با نهاد آموزش و پرورش
مهدیه سادات حسینی
1
*
,
فاطمه رحیم نژاد
2
1 - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان، ایران
2 - دانشجوی کارشناسی آموزش ابتدایی دانشگاه فرهنگیان، ایران
کلید واژه: قلدری, کودکان, مدارس ابتدایی, محیط آموزشی و آموزش و پرورش.,
چکیده مقاله :
قلدری، یکی از چالش‌های مهم در محیط‌های آموزشی است که می‌تواند تأثیرات مخربی داشته باشد. این پدیده می‌تواند به شکل‌های مختلفی بروز یابد و مانع از ایجاد محیطی سالم و امن برای یادگیری گردد. هدف این مقاله، بررسی عوامل مؤثر در بروز قلدری در میان دانش‌آموزان مقطع ابتدایی و ارائه راهکارهایی برای کاهش و پیشگیری از آن است. این مطالعه با استفاده از روش مرور سیستماتیک به بررسی جامع قلدری در مدارس ابتدایی پرداخته و از طریق جست‌وجو در پایگاه‌های علمی خارجی و داخلی تعداد ۱۱۷۳ مقاله احصا شد. پس از بررسی، مقالاتی که با معیارها سازگاری داشتند، در نهایت 55 مقاله (32 مقاله داخلی و 23 مقاله خارجی) به عنوان نمونه برای تحلیل عمیق هدف پژوهش انتخاب شد. یافته‌ها نشان داد که عوامل فردی، خانوادگی و محیطی، در بروز قلدری، نقش مؤثر دارند. علاوه بر این نقش فناوری و شبکه‌های اجتماعی در گسترش قلدری سایبری، بارز است. نتایج این بررسی نشان می‌دهد که برای کاهش پدیدۀ قلدری در کودکان در مقطع ابتدایی، همکاری و مشارکت فراگیر میان مدارس، والدین و جامعه ضروری است. راهکارهای پیشنهادی شامل خودمدیریتی، خودکارآمدی، تنظیم هیجانی و... برای پیشگیری یا کاهش قلدری ارائه شده است.
The effectiveness of an educational system depends on considering students’ academic performance across various stages. Bullying, a significant challenge in educational settings, can have detrimental effects, manifesting in various forms and hindering the creation of a safe and healthy learning environment. This article aims to examine the factors contributing to bullying among primary school students and propose strategies for its reduction and prevention. The study comprehensively reviews bullying in primary schools through a systematic review of domestic and international scientific databases. After collecting search results, article titles and abstracts were reviewed. Articles meeting the inclusion criteria were selected for the review, while others were excluded. Ultimately, 55 articles (32 domestic and 23 international) were chosen for in-depth analysis. The analysis revealed that individual, familial, and environmental factors play significant roles in the occurrence of bullying. Additionally, the role of technology and social media in amplifying cyberbullying is notable. The findings indicate that reducing bullying in primary school children requires comprehensive collaboration among schools, parents, and the community. Proposed strategies include self-management, self-efficacy, emotional regulation, and other approaches for teachers to prevent or mitigate bullying. The goal of this research is to empower teachers to address bullying and foster a safe environment for students.
Keywords: Bullying, Children, Primary Schools, Educational Environment, Education.
Introduction
Schools are environments where children develop communication skills, embrace their role as students, learn to follow rules, respect them, manage emotions, and adapt to social norms, ultimately becoming socialized (Bandak et al., 2021: 80). The effectiveness of an educational system is maximized when it prioritizes students’ academic performance across different stages (Darabi et al., 2024: 25). The primary school period is a critical phase for children’s personality development and growth, laying the foundation for subsequent education and preparing students for future skills and expertise. Bullying, a prevalent classroom behavioral phenomenon, is a major concern for teachers, psychologists, and educational counselors (Bayrami et al., 2015: 111). Two key issues have drawn global attention to bullying in recent decades: its high prevalence among students and the wide-ranging consequences it has for those involved. This study aims to establish a suitable framework for understanding bullying and developing effective interventions in schools, focusing on three aspects: first, examining the attention given to bullying across different time periods; second, identifying the causes and consequences of bullying based on prior studies; and third, refining strategies for reducing and addressing bullying based on previous research. Bullying in primary schools is a significant and complex challenge within educational systems. However, research has primarily focused on adolescents and their encounters with bullying, while primary school children, despite their unique vulnerabilities, have received less attention. In Iran, this phenomenon has garnered increasing interest from researchers and educational authorities in recent years. Bullying refers to a set of repetitive, potentially harmful behaviors that persist over time and lead to negative consequences. What distinguishes bullying from other aggressive or antisocial behaviors is its repetitive nature and the power imbalance between the individuals involved, as bullying requires an unequal distribution of power (see Haj Hosseini et al., 2017). Based on the roles of those involved, bullying includes not only the bully and the victim but also four other bystander roles: the bully’s assistant, the bully’s reinforcer, the outsider, and the defender of the victim. Bullying behaviors are diverse and can be broadly categorized into traditional bullying and cyberbullying. Bullies are more likely to engage in criminal behavior or face legal issues in the future, are more prone to conflicts, achieve lower grades, and perceive the school environment as chaotic and negative. Conversely, bullying causes significant harm to victims, including compromised mental health and safety, reduced social adjustment, aversion to the school environment, physical health issues, psychosomatic symptoms, severe stress, anxiety, depression, and, in extreme cases, suicide (Aliyurdinia et al., 2015: 19). Various individual and social factors, such as gender, parental education level, migration, and school changes, can influence the occurrence and prediction of bullying.
Methodology
This article provides a comprehensive review of bullying in primary schools, its causes, and management strategies, conducted systematically. A systematic review is an observational study based on existing and prior research (Serajzadeh & Bagheri, 2017: 134). After applying exclusion criteria, 55 studies (23 international and 32 domestic) were included in the main analysis phase and thoroughly examined.
Findings
The findings indicate that bullying not only negatively impacts victims but also has detrimental effects on the entire educational environment and society. Bullies experience severe stress and depression, while physical health issues (e.g., stomach or kidney problems) and school dropout rank as secondary consequences. Teachers often adopt a lenient attitude toward bullying or use arbitrary interventions that exacerbate the issue. Various psychological approaches have emerged to address bullying and its management, several of which can be effective in preventing and treating bullying in primary school children.
Snyder’s hope enhancement cognitive training, recognized as a novel approach in positive psychology, focuses on goal-setting to address life challenges, identifying pathways to achieve these goals, and overcoming obstacles. Positive psychologists emphasize the importance of achieving balance, where individuals’ strengths and weaknesses are simultaneously acknowledged and understood (Nasiri & Jowkar, 2008: 161). For students to develop a positive outlook toward themselves, others, and the world, and to feel useful and effective, they need to navigate life with clear thinking, realistic perspectives, and greater confidence. Addressing bullying is essential not only for victims but also for the broader social system, including families, schools, and communities. Correcting teachers’ misconceptions about bullying is critical, as research indicates that self-efficacy alone cannot accurately predict effective strategies for managing bullying (see Golparvar et al., 2016). Social skills, social adjustment, and enhancing feelings of competence, worthiness, and self-efficacy are among the most critical strategies for preventing and addressing bullying, followed by problem-solving skills.
Discussion and Conclusion
The analysis identifies gender, physical stature, and authoritarian parenting styles as the most frequent causes of bullying. Bullying is more prevalent among boys than girls, consistent with gender characteristics. Children with smaller statures are more likely to be victims, while those with larger builds are more prone to bullying. Parenting styles significantly influence children’s personality development. The most significant consequence of bullying is depression, with social skills, social adjustment, and increased feelings of competence, worthiness, and self-efficacy being the most effective strategies. As bullying is a social harm, equipping children with social skills and adjustment can prevent them from becoming victims or bullies. Many children engage in bullying to compensate for feelings of frustration and humiliation, making the reinforcement of self-efficacy and worthiness an effective preventive and therapeutic strategy. Other causes, consequences, and strategies with lower frequency are of secondary importance. Studies in Iran highlight teachers’ pivotal role in preventing and addressing maladaptive classroom behaviors. To effect meaningful change and improve the current situation, the following recommendations are proposed: integrating life skills into the curriculum, training and empowering teachers, fostering collaboration with parents, providing engaging educational platforms, establishing reporting and support systems for victims, and conducting ongoing research and evaluation. Implementing these recommendations can promote safe and healthy school environments, prevent the occurrence and spread of bullying, contribute to students’ personal growth, and foster a healthier society. It is hoped that no school will face such issues and that no teacher will need to consult this article.
References
Aliyurdinia, Akbar; Sohrabi, Maryam (2015) Social analysis of bullying among students (Case study: Secondary schools in Sari). Socio-Cultural Development Studies, 4(1), 9–39. (In Persian)
Bandak, Mousa et al. (2020) Effectiveness of life skills training on social adjustment and bullying reduction among middle school student athletes in Tehran. Scientific Journal of Motor and Behavioral Sciences, 3(1), 79–89. (In Persian)
Bayrami, Mansour et al. (2015) Explaining bullying management strategies based on teachers’ self-efficacy: The mediating role of teachers’ beliefs and attitudes about student bullying. Cognitive and Behavioral Sciences Research, 5(1), 107–120. (In Persian)
Darabi, Kourosh et al. (2024) Comparing the effectiveness of self-regulation strategies training and problem-solving skills training on self-efficacy and academic motivation of tenth-grade male students. Journal of Applied Psychological Research, 15(1), 19–36. (In Persian)
Golparvar, Fereshteh; Badri, Rahim (2016) Canonical analysis of the relationship between teachers’ beliefs about student bullying and classroom management strategies. Educational Psychology Studies, 13(24), 127–150. (In Persian)
Haj Hosseini, Mansoureh et al. (2017) Life skills training in vocational schools: An essential and effective strategy for reducing aggressive bullying. Education and Evaluation Journal, 10(40), 151–169. (In Persian)
Nasiri, Habibollah; Jowkar, Bahram (2008) Meaningfulness of life, hope, life satisfaction, and mental health among women. Women’s Research, 6(2), 157–176. (In Persian)
Serajzadeh, Seyed Hossein; Bagheri, Leila (2017) Systematic analysis of lifestyle research after the 2000s. Culture-Communication Studies, 18(37), 131–162. (In Persian)
Snyder, C. R. (2002) Hope theory: Rainbows in the mind. Psychological Inquiry, 13, 249–275.
احسانی، ابوالفضل، سهرابی اسمرود، فرامرز، و قربان جهرمی، رضا؛(1400) تاثیر مداخله کنترل استرس مبتنی بر ذهن آگاهی بر خودکارآمدی و خوش بینی دانش آموزان. علوم پزشکی رازی، مجله دانشگاه علوم پزشکی ایران، 28(8 )، 90-98 #
اسکندری ،حسین ،اسحقی ،الهام (1399) ، بررسي رابطه مصرف بازي هاي رايانه اي و قلدري آموزشگاهي در بین دانش آموزان دوره ابتدايي ، 16(58)، 287 - 313#
بندک،موسی،بهادری،مریم، و ریگی،شهرزاد؛(1399)اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی بر سازگاری اجتماعی و کاهش قلدری دانش آموزان ورزشکار مقطع متوسطه اول شهر تهران، مجله علمی علوم حرکتی و رفتاری،دوره 3، ، 89-79 #
بهرامی،منصوره، واحدی،شهرام، ادیب،یوسف، و بدری گرگری، رحیم؛(1399) تاثیر الگوی آموزش مدیریت والدین بر کاهش قلدری و بهبود تنظیم شناختی هیجان دانش آموزان، فصلنامه سلامت روان کودکان،7 (1)، 155-167 #
بیرامی،منصور،گلپرور،فرشته، و میرنسب،میرمحمود؛(1394) تبیین راهبرد های مدیریت قلدری بر اساس خودکارآمدی معلمان:نقش میانجی گرایانه باور ها و نگرش های معلمان درباره قلدری دانش آموزان. پژوهس های علوم شناختی و رفتاری،5(1)، 107-120 #
پورطالب،نرگس،و میرنسب،میرمحمود؛(1395) مقایسه سبک های هویت دانش آموزان با رفتار های قلدری،قربانی و دانش آموزان عادی، نشریه علمی-پژوهشی آموزش و ارزشیابی،سال نهم،شماره36، 145-131 #
تاجری،بیوک؛(1395) اثر بخشی آموزش مهارت حل مسئله بر حساسیت بین فردی و پرخاشگری دانش آموزان.مجله روان شناسی مدرسه، دوره ی 5،شماره ی 3، 55-39 #
حاج حسینی،منصوره، خورسندی شیرغان،محمد، و زندی، سعید؛(1396) آموزش مهارت های زندگی در هنرستان ها: راهبردی ضروری و موثر جهت کاهش پرخاشگری قلدری، نشریه آموزش و ارزشیابی،سال دهم، شماره40، 169- 151 #
حسین خانزاده،عباسعلی، رشیدی، نورالدین، یگانه، طیبه، زارعی منش، قاسم و قنبری، نیکزاد؛(1392) .تاثیر آموزش مهارت های زندگی بر میزان اضطراب و پرخاشگری دانشجویان. مجله دانشگاه علوم پزشکی رفسنجان،12(7)، 558-545. #
حسینی، سید عدنان، و بدری گرگری، رحیم؛(1402) اثر بخشی آموزش خودتنظیمی هیجانی بر کاهش قلدری دانش آموزان پسر مدارس دوره دوم متوسطه، فصلنامه پژوهش های نوین روانشناختی،18(70)، 41 -48 #
حسینی،سیدعدنان،بدری گرگری،رحیم، سلیمی،حسین،و کلیایی،لیلا؛ (1394)اثر بخشی آموزش شناختی ارتقاء امید در کاهش میزان قربانی شدن ناشی از قلدری دانش آموزان،فصلنامه روان شناسی تربیتی،11(37)، 1-19 #
داداش زاده, مجید, اقبالی, علی، خداکریمی, شهلا. (1403). شناسایی عوامل زمینه‌ای موثر بر قلدری دانش‌آموزان در مدرسه: رویکرد تحلیل آمیخته. مطالعات روانشناسی تربیتی21(54) #
دارابی،کورش، غلامزاده جفره،مریم، و شهبازی،مسعود.؛(1403)مقایسه اثر بخشی آموزش راهبرد های خودتنظیمی و آموزش مهارت حل مسئله بر خودکارآمدی و انگیزه ی تحصیلی دانش آموزان پسر پایه ی دهم، فصل نامه پژوهش های کاربردی روانشناختی،15(1)، ، 36 -19. #
روحانی، هادی، ناصری، میثم، و عفتی مطلق، معصومه؛ (1394) اثربخشی آموزش مهارت های تصمیم گیری بر کاهش اضطراب امتحان در میان دانش آموزان. همایش ملی سوادآموزی و ارتقای سلامت#
سام خانیانی،طاهره، و سوکی،سپیده؛(1397) اثر بخشی آموزش مدیریت رفتار کلاسی به معلمان بر کاهش علائم کاستی توجه/فزون کنشی و قلدری دانش آموزان ، فصلنامه روان شناسی کاربردی، 12(2 پیاپی 46)، 316 -303 #
سبحانی نجف آبادی، ا، سادات فدوی، م، و مهداد، ع؛(1403) اثر بخشی درمان ذهن آگاهی کودک محور بر اضطراب اجتماعی و قلدری دانش آموزان پسر پرخاشگر، مجله علوم پزشکی صدرا، دوره 12، شماره 2، 379-390 #
سراج زاده ،سيدحسين ،باقري ،لیلا (1396)، تحليل نظام مند پژوه هاي سبک زندگی بعد از دهه 80، مطالعات فرهنگ - ارتباطات، 18(37 )، 131-162#
شیوندی چلیچه،کامران،حسنوند،فضل الله، قلمی،زهرا،و نفر،زهرا؛ (1400)بررسی اثر بخشی آموزش مهارت های زندگی (حل مسئله و تصمیم گیری) بر هوش فردی،عشق به یادگیری و خودکنترلی در دانش آموزان پسر،انجمن جامعه شناسی آموزش و پرورش ایران، 8(2)، 57-66 #
صف آرا، مریم، و معظم آبادی، محبوبه؛ (1396)اثربخشی آموزش مثبت اندیشی بر کاهش زورگویی و افزایش استقلال عاطفی نوجوانان شهر طبس. مطالعات روانشناسی بالینی، 8(29 )، 161- 176 #
صفاری ،محسن ،سنایی نسب،هرمز و پاکپور حاجی آقا ،امیر (1392) ،چگونه یک مرور سیستماتیک در زمینه سلامت انجام دهیم :یک مرور سیستماتیک ).فصلنامه آموزش و بهداشت و ارتقای سلامت ،1(1)،61-51#
علیوردی نیا، اکبر، و سهرابی، مریم؛(1394) تحلیل اجتماعی قلدری در میان دانش آموزان (مطالعه موردی دوره متوسطه شهر ساری). مطالعات توسعه اجتماعی – فرهنگی، 4(1)، 9-39#
قلعه شاهی، ضیع الله؛(1389) رویکردی جامعه شناختی به فلسفه آداب و مهارت های زندگی. مجله رشد آ؛موزش علوم اجتماعی،23، 48-18 #
گل پرور، فرشته . و بدری ، رحیم . (1395). تحلیل کانونی رابطه باور های معلمان درباره قلدری دانش آموزان با راهبرد های مدیریت در کلاس. مجله مطالعات روانشناسی تربیتی ، (24)13، 127-150.#
محبی، مینا، میر نسب،میرمحمود، فتحی آذر، اسکندر،و هاشمی،تورج؛ (1396) کاهش قلدری جسمانی و بهبود شایستگی اجتماعی در دانش آموزان:از سنجش کنشی رفتار تا طراحی مداخله رفتاری،فصلنامه روان شناسی تربیتی،13(46)، 145-170
محبی،مینا،میرنسب،میرمحمود،فتحی آذر،اسکندر،و هاشمی،تورج.(1397).طراحی و ارزیابی اثر بخشی مداخله رفتاری بر کاهش قلدری جسمانی و بهبود پیوند با مدرسه در دانش آموزا:روی آورد مدرسه محور، فصلنامه سلامت روان کودک،دوره ششم،شماره 3 #
مرادی،امیر،فیروزی،اسماعیل،و جهان،جواد.(1397). بررسی تاثیر آموزش گروهی مدیریت خشم بر افزایش خودراهبری دانش آموزان دوره متوسطه اول.فصلنامه پژوهشنامه تربیتی،سال سیزدهم،شماره55، 110-85 #
راد منش،محسن(1399). اثر بخشی قصه درمانی بر قلدری و زورگویی در کودکان بی سرپرست و بدسرپرست.فصلنامه مددکاری اجتماعی، 9(4)، 13-20 #
نجاری،مسعود؛جدیدی،هوشنگ؛مرادی،امید؛وکریمی،کیومرث.(1397) "تدوین برنامه آموزشی سازگاری اجتماعی و اثر بخشی آن بر میزان قلدری دانش آموزان پسر"، پژوهش های روان شناسی اجتماعی،شماره بیست و نهم #
نصیری، حبیب الله؛ جوکار، بهرام.(1387). معناداری زندگی، امید، رضابت از زندکگی و سلامت روان و زنان، پژوهش زنان،6(2)، 176-157. #
Allen KP. Classroom management, bullying, andteacher practices. Professional Educator. 2010; 34(1):1-15.#
Bandura, A. (1997). Self-Efficacy: TheExercise of Control. New York: Freema. Bandura, A. (1997). Self-Efficacy: TheExercise of Control. New York: Freema.#
Broussard C, Northup J. The use of functionalanalysis to develop peer interventions for disruptiveclassroom behavior. Sch Psychol Q. 1997; 12(1): 65-76.#
Camacho S, Hassanein K, Head M. Cyberbullying impacts on victims’ satisfaction with information and communication technologies: The role of# perceived cyberbullying severity. Inf Manage. 2018; 55(4):494507.
Felipe MT, García S de O, Babarro JM, Arias RM. Social characteristics in bullying typology: Digging ِDeeper into description of bully-victim. Procedia Soc# Behav Sci. 2011; 29: 869–878.
Harrison, H. C. (2005). The three-contingency model of self-management#
Henningham, H.B., Gardner, J.M., & SusanWalker, S.Ch. (2009). Experiences of violence and deficits in academic achievement among urban primary #school children in Jamaica. Child Abuse & Neglect, 33, 296-306.
Hirschi T. Causes of delinquency. University ofCalifornia Press, Berkeley; 1969, pp: 1-309#
Kwak M, Oh I. Comparison of psychological and social characteristics among traditional, cyber, Combined bullies, and non-involved. Sch Psychol Int.# 2017; 38(6): 608–627
Mishna. F., Scarcello. I., Pepler. D. andWiener. G. (2005). Teachers’Understanding of Bullying. Journal ofEducation, 28, (3), 718‐738.#
Polanin , M. and Vera, E. (2013). “Bullying prevention and social justice”.
Ross SW, Horner RH. Bully prevention in positivebehavior support: preliminary evaluation of thirdfourth-, and fifth-grade attitudes toward bullying.# Jemot Behav Disord. 2014; 22(4): 225-236
Sanders, C.E. & Phye, G. D. (2004). Bullying Implications for the Classroom. Elsevier Academic Press, San Diego, California.#
Skinner, B. F. (1953). Science and human behavior. Simon and Schuster#
Snyder, C. R. LaPointe, A. Bjeffrey Crowson, J. & Early, S. (1998).Preferences of high-and low-hope people for self-referential input.Cognition & Emotion,# 12(6), 807-823.
Snyder, C. R. LaPointe, A. Bjeffrey Crowson, J. & Early, S. (1998).Preferences of high-and low-hope people for self-referential input.Cognition & Emotion,#12(6), 807-823.
Solberg, M.E., & Olweus, D. (2003). Prevalence estimation of school bullying with the Olweus Bully/Victim Questionnaire. Aggressive Behavior, 29(3),# 239-268.
Theory into Practice, 52(4): 303-310.#
Troop, W. P. and Ladd, G.W. (2002).Teachers’ Beliefs Regarding PeerVictimization and Their InterventionPractices. Poster presented at TheConference #on Human Development,Charlotte, NC.
Wright, R. W. , Brand, R. A. , Dunn, W. , & Spindler, K. P. (2007). How to write a systematic review. Clinical Orthopaedics and Related Research®, 433,# 29- 23
Yen J-Y, Ko C-H, Yen C-F, Wu H-Y, Yang M-J. (2014). The comorbid#
Yoon, J. S. and Gilchrist, J. (2006).Elementary Teachers, Perceptions ofAdministrative Support in Working withDisruptive and Aggressive# Students.Journal of Education, 123, (3), 564-569.
Yurtal, F., & Artut, K. (2010). An investigation of school violence through Turkish children’s. Interpersonal Violence, 25(1), 50-62.#