بررسی رابطۀ آنومی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی با اقدام به خودکشی (مطالعۀ موردی: استان ایلام)
محورهای موضوعی : پژوهش مسائل اجتماعی ایرانولی بهرامی 1 * , رستم منتی 2 , طاها عشایری 3
1 - استادیار گروه آموزش علوم اجتماعی، دانشگاه فرهنگیان
2 - استادیار گروه جامعه‌شناسی، مرکز تحقیقات آسیب‌شناسی ایلام
3 - استادیار گروه تاریخ و جامعه‌شناسی دانشگاه محقق اردبیلی، اردبیل
کلید واژه: آنومی اجتماعی, آنومی اقتصادی, آنومی فرهنگی, اقدام به خودکشی و ایلام. ,
چکیده مقاله :
خودکشی، واقعیتی اجتماعی و مسئله مهم ایران و به‌ویژه استان ایلام در دهۀ اخیر است. استان ایلام، جامعه‌ای در حال گذار (از سنت به مدرنیته)، همراه با بی‌سازمانی اجتماعی است که آنومی چندگانه از شواهد تجربی آن است. هدف این پژوهش، بررسی رابطۀ آنومی اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی با اقدام به خودکشی در استان ایلام است. روش پژوهش از نوع کمی- پیمایش و ابزار جمع‌آوری اطلاعات، پرسشنامۀ محققساخته و استاندارد (ترکیبی) است. جامعۀ آماری را شهروندان زن و مرد پانزده سال به بالای استان ایلام در سال ۱۴۰۰ تشکیل داده‌اند. حجم نمونه بر مبنای فرمول کوکران، ۵۱۵ نفر انتخاب شد و روش نمونه‌گیری نیز به صورت نمونه‌گیری خوشه‌ای تصادفی است. نتایج این پژهش نشان می‌دهد که بین آنومی اجتماعی (400/۰)، آنومی فرهنگی (۳۲۰/0)، آنومی اقتصادی (290/۰) و اقدام به خودکشی، رابطۀ معنا‌داری وجود دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که آنومی اقتصادی با بتای 187/۰، آنومی فرهنگی با بتای 112/۰ و آنومی اجتماعی با بتای 102/۰ درصد از تغییرات، اقدام به خودکشی را تبیین کرده است و این سه شاخص در مجموع توانسته است 116/۰ درصد از وضعیت اقدام به خودکشی را پیش‌بینی کند.
Suicide has been a social reality and a significant issue in Iran, particularly in Ilam Province over the past three decades (Ghasemi, Havasbeygi, & Rezaei Nasab, 2022). Ilam Province represents a society in transition (from tradition to modernity), characterized by social disorganization, with anomie being one of its empirical manifestations. Anomie, or a state of normlessness, refers to a condition where traditional norms are weakened without being replaced by new ones (Durkheim, 2019). This loss of a sense of direction and increasing societal concerns heighten the tendency to commit suicide. In the transitional society of Ilam, the traditional social order has undergone fundamental changes in recent years, leading to a significant weakening of traditional norms. A review of regional data shows that the five-year average suicide rate (2016–2020) in Kermanshah Province (11.8 per 100,000 people) and Ilam Province (11.5 per 100,000 people) is among the highest in the country (Ayasseh, Ahmadi, Ghaffari Nasab, & Khosravi, 2021; Menati, Niazi, Toosang, & Kassani, 2020). According to a study conducted in 2017, the standardized incidence of suicide in Ilam Province is 20.8 per 100,000 people, which is considered very high. Since 1977, the expansion of semi-industrial developments has disrupted and transformed the livelihood and technological dimensions, consequently affecting the cultural and social structures in Ilam Province. These changes have accelerated issues such as unemployment, poverty, increased competition for jobs, uncertainty about the future, distrust, and confusion. Simultaneously, social and cultural events -both positive and negative- have emerged, suggesting that the rise in suicides in recent years in Ilam Province is attributable to the anomic conditions of society. Accordingly, the primary purpose of this study is to examine the relationship between anomie (social, cultural, and economic) and suicide attempts.
Keywords: Social anomie, Economic anomie, Cultural anomie, Suicide attempts, Ilam.
Research Method
This study employs a quantitative survey method, utilizing a researcher-made and standardized composite questionnaire for data collection. The statistical population comprises male and female citizens aged 15 years and older in Ilam Province in 2021. The sample size, determined using the Cochran formula, was 515 individuals, and the sampling method was multi-stage cluster sampling. Initially, based on the provincial map, counties were divided into two northern and southern strata (stratified sampling). Subsequently, using the cluster sampling method, three counties were randomly selected from the north (Ilam, Ivan, and Malekshahi) and two from the south (Darehshahr and Abdanan). Stratified sampling was then conducted to distinguish urban and rural areas within each county, and individuals were randomly selected from each stratum. The R-SBQ standard questionnaire for suicidal behaviors (suicide attempts), developed by Field, Diego, and Sanders (2001), was used to measure suicidal behavior in the present study. This instrument includes four subcategories: non-suicidal, dangerous suicidal thoughts, individuals with a suicide plan, and those who attempt suicide.
Findings
Descriptive findings show that, out of the total sample, 271 participants (52.9%) were male and 241 (47.1%) were female, with 3 individuals not responding. The age distribution was as follows: 15–25 years (192 or 37.6%), 25–35 years (139 or 27.2%), 35–45 years (91 or 17.8%), 45–55 years (48 or 9.4%), and over 55 years (41 or 8%). Regarding marital status, 255 participants (49.9%) were single, 249 (48.7%) were married, and 7 (1.4%) were widowed or divorced. Regarding educational attainment, 264 participants (51.7%) held university degrees and 12 (2.3%) were illiterate. The average social anomie score was 24.38, with a standard deviation of 4.97, ranging from 14 to 36. The average economic anomie score was 14.12, with a standard deviation 5.07, ranging from 5 to 25. The average cultural anomie score was 11.01, with a standard deviation of 4.63, ranging from 6 to 26. The average suicide attempt score was 70.42, with a standard deviation of 23.24, ranging from 31 to 155. Inferential findings reveal significant relationships between social anomie and suicide attempts (Pearson correlation: 0.400, p=0.001), cultural anomie and suicide attempts (Pearson correlation: 0.320, p=0.000), and economic anomie and suicide attempts (Pearson correlation: 0.290, p=0.000). Multiple regression results demonstrate that economic anomie (β=0.187), cultural anomie (β=0.112), and social anomie (β=0.102) collectively explain 11.6% of the variance in suicide attempts.
Conclusion
The results demonstrate a significant relationship between economic anomie and suicide attempts. Ilam Province, with a population of 580,000, is one of the least populated provinces in the country; however, its unemployment rate is relatively high. Unemployment in Ilam Province, along with an unfavorable business environment, job insecurity, lack of appropriate production conditions, abrupt economic changes, and unstable economic circumstances (such as inflation and unpredictability), has led individuals to withdraw from social institutions. These conditions of economic anomie result in diminished social participation and increased individualism, as collective job networks are unstable and collective participation becomes impossible. In conditions of economic anomie, suicide is not merely a result of economic hardships; rather, the semantic and psychological dimensions contribute to individuals losing their coherence and interaction with the world, thereby reducing their participation and effectiveness over time. A significant relationship between social anomie and suicide attempts was also observed, with social anomie explaining 10.2% of the variance in suicide attempts. Social anomie reflects unfavorable social capital conditions, including declining trust, cohesion, participation, support, and social belonging. The average social capital score in Ilam Province was 2.81 (on a scale of 1 to 5), slightly below average. Declining social capital and increasing distrust have contributed to reduced social support and a rise in suicide attempts. Cultural anomie is also significantly associated with suicide attempts (explanatory coefficient: 0.112). The severity of cultural anomie increases the likelihood of suicide attempts. Cultural anomie in Ilam can be attributed to the tribal nature of the society, where tribal behavior fosters cooperation within one’s group but hostility toward others. This conflict between tradition (tribal behavior) and legal/civil institutions leads to distrust, elite migration, and the inefficiency of institutional systems. The promotion of cultural anomie exacerbates lying, flattery, and individualism while reducing adherence to moral obligations, religion, and ethical conduct. This chaotic cultural state heightens the propensity for suicide as culture fails to guide behaviors, needs, and desires. This study aimed to examine the relationship between anomie (social, economic, and cultural) and suicide attempts in Ilam Province. As in any scientific research, factors such as sampling limitations and reliance on self-reporting tools can affect the validity of findings, and this study is no exception. One of the most significant limitations is the restricted geographic scope of the research, which focused solely on Ilam Province. Therefore, the results of the study may not be fully generalizable to other provinces or populations. Additionally, the study only included individuals aged 15 and older, leaving out specific groups such as adolescents or the elderly, who may have different experiences with social and economic crises. Another limitation of this study is the dependence on self-reporting instruments. In this research, suicidal behaviors were measured using standardized questionnaires, requiring participants to honestly report their experiences and thoughts. This process might be influenced by social taboos and cultural pressures surrounding suicide, leading to distorted reports. Given the sensitivity of the suicide topic, some respondents may not have been able to fully express their feelings and experiences, which could impact the accuracy of the results. Moreover, this study was conducted in 2021, and the impact of recent economic and social crises, such as the COVID-19 pandemic, on individuals' mental health may influence the findings. Therefore, the results of this study should be considered in the context of its temporal and geographic setting. To extend the findings and improve the accuracy of results in future research, it is recommended that the geographic scope of the study be expanded to include other provinces and cities in Iran. This would help identify differences and similarities in the relationship between anomie and suicide in various communities, providing more accurate data for policymakers and decision-makers. Additionally, future research could focus on specific age groups, such as adolescents, young adults, and the elderly, to better understand how anomie impacts these groups differently. Each of these groups may be differently affected by social, economic, and cultural changes. Another suggestion is to employ a mixed-methods approach (qualitative and quantitative) in future studies. This combination could assist researchers in measuring not only the quantitative indices of anomie and suicide but also the qualitative aspects, such as personal experiences and emotional responses to social and economic pressures. Furthermore, future studies could investigate other factors influencing suicide, such as mental health, social networks, family experiences, and other individual and social variables. This study's findings offer insights that could be valuable for developing policies and operational programs aimed at reducing suicide rates and addressing social anomie. To mitigate the effects of economic anomie, it is recommended that government authorities and related organizations prioritize support programs, such as creating sustainable employment, increasing access to healthcare and psychological services, and providing financial support to families affected by economic crises. These measures could help reduce feelings of purposelessness and social isolation in individuals, thus preventing the exacerbation of economic problems. Furthermore, given the significant relationship between declining social capital and increased suicide attempts, it is recommended that programs be designed to strengthen social trust, cooperation, and participation in social activities. Such programs could enhance social bonds, trust, and mutual support in the community, thereby alleviating the negative effects of social anomie. On the other hand, strengthening cultural identity and promoting moral and social values at the community level can help reduce cultural anomie and, in turn, lower suicide attempts. This could be achieved by raising public awareness and promoting a spirit of cooperation and social solidarity through the media and educational institutions.
Reference
Ayasseh, A., Ahmadi, H., Ghaffari Nasab, I., & Khosravi, R. (2021) Constructing an Underlying Model for the Experience of Reaching Suicide among Suicidal Women in Kermanshah. Gender and Family Studies, 8(2), 111-148.
Durkheim, Emile (2019) Anomie, Key Ideas in Sociology, 22-26.
Field, T., Diego, M., & Sanders, C. E. (2001). Adolescent suicidal ideation. Adolescence, 36(142), 241-241.
Ghasemi, Y., Havasbeygi, F., & Rezaei Nasab, Z. (2022) Semantic reconstruction of suicide from the perspective of women in Ilam province (an eco-friendly narrative). Sociological Review, 28(2), 211-244.
Menati, R., Niazi, M., Toosang, M. A., & Kassani, A. (2020) Assessment of some social factors related to suicidal behaviors in Ilam, Iran, in 2018. Journal of Ilam University of Medical Sciences, 28(1), 89-99.
آیسه، علی و دیگران (۱۳۹۹) «برساخت مدل زمینه‌ای تجربه رسیدن به خودکشی در میان زنان خودکشی¬کنندة شهر کرمانشاه»، دوفصلنامه علمی- پژوهشی مطالعات جنسیت و خانواده، سال هشتم، شماره ۲، صص 112-۱۴۸.
باستانی، علیرضا و سید محمدجواد رزمی (۱۳۹۳) «رتبه¬بندی غیر مستقیم استان‌های ایران برحسب سرمایه اجتماعی»، سال چهاردهم، شماره ۵۵، صص 45-۷۷.
پورافکاری، نصرالله و دیگران (۱۳۹۰) «مطالعه ارتباط بین آنومی، اقتدارگرایی و تمایل به رفتار انحرافی (مطالعه موردی: دانشجویان دانشگاه شهید چمران اهواز) »، فصلنامه جامعه‌شناسی اقتصادی و توسعه، سال چهاردهم، شماره ۲، صص 67-۹۰.
چلبی، مسعود (۱۳۹۳) بررسی تجربی نظام شخصیت در ایران، تهران، نشرنی.
داده باز ایران (۱۴۰۲) سیر صعودی آمار خودکشی در ایران، قابل دسترسی در: https://iranopendata.
org/pages/118-suicide-in-iran.
دورکیم، امیل (۱۳۷۸) خودکشی، ترجمه نادر سالارزاده امیری، تهران، دانشگاه علامه طباطبایی.
ذوالفقاری، اکبر و محمد شاتار صابران (۱۳۸۷) «رهبری و توسعه فرهنگی»، مطالعات میان¬فرهنگی، شماره ۷، صص ۱۷۱-۱۸۴.
ربانی، رسول و دیگران (۱۳۸۶) «فرهنگ و شادی: رویکردی نظری و تجربی در زندگی روزمره سرپرستان خانوار در شهر اصفهان»، فصلنامه مطالعات فرهنگی و ارتباطات، دوره سوم، شماره ۸، صص 41-۷۸.
رجب¬زاده، احمد و مسعود کوثری (۱۳۸۱) «آنومی سیاسی در اندیشه دورکیم»، مجله علوم اجتماعی و انسانی دانشگاه شیراز، دوره نوزدهم، شماره اول، صص 22-۴4.
رضایی¬نسب، زهرا (۱۴۰۱) «مطالعه زمینه‌ها و بسترهای شکل‌گیری بیکاری فارغ‌التحصیلان دخترهای دانشگاه شهر ایلام»، فصلنامه زن در توسعه و سیاست، دوره بیست¬ویکم، شماره ۲، صص 315-۳۴۱.
رضایی‌نسب، زهرا و دیگران (۱۳۹۶) «مطالعه توصیفی اقدام به خودکشی زنان شهر ایلام»، مجله دانشكده بهداشت و انستيتو تحقيقات بهداشتي، دوره پانزدهم، شماره 4، صص 365-376.
رفیع‌پور، فرامرز (۱۳۸۷) آنومی یا آشفتگی اجتماعی: پژوهشی در زمینه پتانسیل آنومی در شهر تهران، تهران، سروش.
زارع شاه‌آبادی، اکبر و دیگران (۱۳۹۶) «اقدام به خودکشی بین زنان آبدانان: انگیزه‌ها و شرایط»، فصلنامه زن در توسعه و سیاست، دوره پانزدهم، شماره ۳، صص 427-۴۴۶.
ساروخانی، باقر (۱۳۹۱) دایره‌المعارف علوم اجتماعی، تهران، کیهان.
شعبانی، احمد و محمد سلیمانی (۱۳۸۸) «سنجش و رتبه‌بندی سطح سرمایه اجتماعی در استان‌های کشور»، فصلنامه مطالعات اقتصادی اسلامی، سال دوم، شماره ۲، صص 95-۱۱۹.
شمس، سیمین و دیگران (۱۳۹۲) «بررسی عوامل مؤثر بر گرایش به کج¬روی فرهنگی دانشجویان دختر و پسر»، فصلنامه زن و جامعه، سال چهارم، شماره ۱، صص ۱۰۱-۱۲۲.
شورای اجتماعی کشور (۱۳۹۴) سنجش سرمایه اجتماعی کشور، استان ایلام، دفتر طرح¬های ملی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، مرکز ملی رصد اجتماعی وزارت کشور.
شیانی، ملیحه و محمدعلی محمدی (۱۳۸۶) «تحلیل جامعه‌شناختی احساس آنومی در میان جوانان»، فصلنامه علمی پژوهشی رفاه اجتماعی، سال ششم، شماره ۲۵، صص 11-35.
شیرخانی، زینب (۱۴۰۰) یک¬سوم شاغلان دستگاه‌های دولتی در ایلام زن هستند؛ بیکاری زنان ایلام بیشتر از میانگین کشوری، قابل دسترسی در: https://www.
isna.
ir/news/1400080402266/ صادقی، عباس (۱۳۹۶) پیشگیری و مداخله در بحران خودکشی: راهنمای عملی ارزیابی و مدیریت در بحران خودکشی، تهران، پژوهشگر برتر.
عباس‌زاده، محمد و دیگران (۱۳۹۱) «بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و انومی اجتماعی»، فصلنامه مطالعات و تحقیقات اجتماعی در ایران، دوره اول، شماره ۱، صص 145-۱۷۲.
عشایری، طاها و فاطمه نامیان (۱۳۹۹) مسائل اجتماعی در ایران؛ هشت پرسش جامعه‌شناختی جامعه ایرانی، تهران، جامعه‌شناسان.
عشایری، طاها و طاهره جهان پرور و مسلم سوری و مرضیه احمدی می لاسی (۱۴۰۰) «مرور نظام مند مسائل اجتماعی ایران»، مجله جامعه‌شناسی ایران، دوره ۲۲، شماره ۳، صص ۱۵۲-۱۲2.
علیوردی نیا، اکبر و احمد رضایی و فریبرز پیرو (۱۳۹۰ («تحلیل جامعه‌شناختی گرایش دانشجویان به خودکشی»، فصلنامه جامعه شناسی کاربردی، دوره ۲۲، شماره ۴، صص 1-18.
فلاحی، سارا (۱۳۸۹) «گفتمان ايدئولوژيك و پدرسالاري و خودكشي زنـان»، مجموعه مقـالات همـايش ملي خودكشي: علل، پيامدها و راهكارها، تهران، جامعه‌شناسان، صص 169-۱۹۲.
فیروزجاییان، علی‌اصغر و سید ضیا هاشمی (۱۳۹۵) «قانون‌گریزی به‌مثابه آنومی اجتماعی»، فصلنامه مطالعات امنیت اجتماعی، شماره ۴۷، صص 81- ۱۰۶.
قادر‌زاده، امید و کوهیار پیری (۱۳۹۳) «برساخت اجتماعی خودکشی: ارائه یک نظریه مبنایی»، پژوهشنامه مددکاری اجتماعی، دوره اول، شماره ۲، صص 95-۱۲۱.
قاسمی، یارمحمد و دیگران (۱۴۰۰) «بازسازی معنایی خودکشی از منظر زنان استان ایلام (روایتی بوم‌آور(»، مطالعات جامعه‌شناختی، دوره بیست¬وهشتم، شماره 2، صص ۲۱۱-۲۴.
کارگر، سعید و دیگران (۱۳۹۷) «رابطه سبک زندگی فراغتی و دینی با شادمانی اجتماعی»، فصلنامه راهبرد فرهنگ، شماره 44، صص 172-۲۱۰.
کوهی، کمال و طیبه فریادی (۱۳۹۷) «بررسی تأثیر دین¬داری و بیگانگی اجتماعی بر هم¬نوایی دانشجویان با هنجارهای اجتماعی (مورد مطالعه: دانشجویان دانشگاه آزاد تبریز)»، فصلنامه پژوهش‌های راهبردی مسائل اجتماعی، دوره هفتم، شماره ۳، صص 1-۱۶.
مرادی، سجاد و جعفر هزارجریبی (۱۳۹۸) «تحلیل عوامل و راهبردهای مؤثر بر ارتقای شادکامی در استان ایلام»، جامعه‌شناسی کاربردی، سال سی‌ام، شماره ۷۳، صص 39-۷۲.
مردیها، مرتضی (۱۴۰۱) فضیلت عدم قطعیت در علم شناخت اجتماع، تهران، ثالث.
معیدفر، سعید (۱۳۸۵) جامعه‌شناسی مسائل اجتماعی ایران، تهران، نور علم.
مظفر، حسین و دیگران (۱۳۸۸) «آنومی فرهنگی و اعتیاد به مواد مخدر در بین جوانان ۱۳ تا ۲۸ سال شهر تهران»، پژوهشنامه علوم اجتماعی، سال سوم، شماره 4، صص 34-۵۴.
منتـی، رسـتم و دیگران (۱۳۹۹) «بررسـی برخـی عوامـل اجتماعـی مرتبـط بـا رفتار خودکشـی در اسـتان ایلام در سـال ۱۳۹۷»، مجلة علمـی دانشـگاه علوم پزشـکی ایلام، دوره بیست¬وهشتم، شماره اول، صص 89-99.
موسی‌نژاد، علی (۱۳۸۹) «زنان و خودکشی به سوي مدلي جهت تبيين خودكشي زنان»، همايش ملـي خودكشي: علل، پيامدها و راهكارها (مجموعه مقالات همايش ملي خودكشي)، تهران، جامعـه‌شناسـان، صص 233-۲۶۶.
نایبی، هوشنگ و دیگران (۱۳۹۶) «تئوری آنومی دورکیم و مرتن؛ شباهت‌ها، تفاوت‌ها و شیوه‌های اندازه‌گیری»، فصلنامه رفاه اجتماعی، سال هفدهم، شماره ۶۶، صص 9-51.
نیازی، محسن و دیگران (۱۳۹۶) «تبیین جامعه‌شناختی فرهنگ فقر روستایی، مطالعه‌ای در باب روستاهای استان اردبیل»، فصلنامه مسائل اجتماعی ایران، سال هشتم، شماره ۱، صص 167-۱۶۷.
Abanos, ismet Nezih (2023) Economic Anomie and Suicide During War Time, Handbook of Research on War Policies, Strategies, and Cyber Wars.
Aron, Raymond (2012) The basic stages of thought in sociology, Trans., Parham, B. Tehran, Pocket Books Publishers, 1, 56. (Persian).
Barash, Meyer (1963) The Non-Religion of the Future: A Sociological Study.
Blevins, kristie R; Johnson Listwan ,Shelley; T. Cullen ,Francis ; Lero Jonson,Cheryl (2010) A General Strain Theory of Prison Violence and Misconduct: An Integrated Model of Inmate Behavior ,Journal of Contemporary Criminal Justice, 26(2) 148–166.
Chambers, Robert (2010) What is poverty? Who asks? Who answers?.
IDS Working Papers, 2010(344), 1-57.
De Lara, Pablo Zoghbi Manrique (2007) Relationship between organizational justice and cyberloafing in the workplace: Has “anomia” a say in the matter? CyberPsychology & Behavior, 10(3), 464-470.
Durkheim, Emile (2003) Anomie, Key Ideas in Sociology, 22-26.
Field, Tiffany; Diego, Miguel; & Sanders, Christopher E. (2001) Adolescent suicidal ideation, Adolescence, 36(142), 241-241.
Foster, George M. (2017) Peasant society and the image of limited good, In Man in Adaptation, Routledge. 288-297.
Gibbs, Jack P. (1976) Suicide, In Contemporary social problems, New York: Harcourt Brace Jovanovich.
Giddens, Anthony (2012) Sociology, (M. Sabouri, tran.), Ney. (Persian).
Giddens, Anthony; & Baird, Sal (2007) Sociology, (H. Chavoshiyan, tran.), Ney.
Glatzer, Wolfgang (2000) Happiness: Classic theory in the light of current research, Journal of Happiness Studies, 1(4), 501-511.
Halbwachs, Maurice (1978) The causes of suicide, New York: Free Press.
Hawton, Keith; Harriss, Linton; Hodder, K; Simkin, Sue; & Gunnell, David (2001) The influence of the economic and social environment on deliberate self-harm and suicide: an ecological and person-based study, Psychological medicine, 31(5), 827-836.
Hodwitz, omi & fry Kathleen (2016) Anomic suicide: A Durkheimian analysis of European normlessness, Mid-South Sociological Association, Volume 36, Issue 4: 236-254 .
Hulmes, Rounaldem; & Hulmes, Stifen T. (2012) Suicide, (Z. Afrazkonjbeen, tran.), Jameshenasan. (Persian).
Kouser, Alfered Loueis; & Rosenberg, Bernard (2014) Fundamental sociological theories, (F. Ershad, tran.), Ney. (Persian).
Kourgiantakis T, Sewell K, Mcneil S, Logan J, Lee E, Adamson K. Social work education and training in mental health addictions and suicide a scoping review protocol, BMJ Open 2019; 9: 48-55.
Levine J, Sher L. Social work and suicide prevention, Psychiatr Ser 2019 20;70:63843. doi.10.1176/appi.ps.201900165.
Loeis, Scar (1975) The culture of poverty and its recognition, (R. Hasebi, tran.). Nobel.
Mestrovic, Stjepan G. (1988) Anomie: History and Meaning.
Orrù, Marco (1985) Anomie and social theory in ancient Greece, European Journal of Sociology/Archives Européennes de Sociologie, 26(1), 3-28.
Ortmann, Rüdiger (2000) Anomie as a Consequence of Disturbances of Equilibrium in Case of Suddenly Occurring Social or Personal Changes, A paper presented at the Annual Meeting of the American society.
Siegel, Larry J; & Ziembo-Vogl, Joanne Marie (2010) Criminology: Theories, patterns, and typologies, Wadsworth/Cengage Learning.
Stevens, Patricia; & Griffin, Juree (2001) Youth High‐Risk Behaviors: Survey and Results, Journal of Addictions & Offender Counseling, 22(1), 31-46.
Stones, R. (2021) the great thinkers of sociology, (M. Mirdamadi, tran.), Markaz.
Taylor, Steve D. (1982) Durkheim and the Study of Suicide, Macmillan International Higher Education.
Wait, Rab; & Hinss, Feuna (2011) An Introduction to Crime and Criminology, (A. Salimi, tran.), Houzeh and University Research Institute.